Ik doe al een tijdje aan zelfonderzoek.
Dat betekent zoveel als nieuwsgierig zijn in het moment naar mijn ervaring in het gezelschap van een of twee mensen met de timer aan. Soms werk ik met een thema maar dat hoeft niet.
Het is een onmisbare techniek om mijzelf, het leven en alles dat zich ontvouwt en aandient bewust te worden, te ervaren, waar te nemen, in te nemen, plek te geven, los te laten. Omdat ik het regelmatig nodig heb te voelen dat er in mijn lijf een groot liefdevol hart klopt voor mijn soms onnavolgbare binnenwereld.
Een ervaring als PLAKwerk
Ik kan er ook opeens klaar mee zijn. Dan stop ik voor onbepaalde tijd en pak het later weer op. Dat afhaken heeft in mijn geval te maken met het confronterende gevoel dat ik als onderzoeker te kort schiet in mijn eigen onderzoek. Alsof het ‘materiaal’ waarmee ik mijn ervaring onderzoek; de woorden, gebaren, geluiden niet meer toereikend lijken te zijn. Dan loop ik de kans dat ik in mijn spreekwoordelijke eigen staart bijt en stilletjes een ander innerlijk doolhof betreed.
Ik bedacht er het volgende op: ik heb mijn inquiry-kit uitgebreid met een beeldenarchief zodat ik mijn zelfonderzoek als collage op karton kan laten landen. Zo wordt een ervaring een geïnspireerd plakwerk dat kan beklijven.
Mijn ervaring als PLEKwerk
Laatst ontstond dit plakwerk rondom het thema PLEK: vrouw aan woeste zee bij Volle Maan. Het is een nieuwe collage van twee losse afbeeldingen die een eeuwig – archetypisch – gevoel oproepen. Als ik er naar kijk, krullen mijn mondhoeken van blijdschap omhoog en ervaar ik direct een JA in mijn lijf!
Zelfonderzoek vraagt TLC Tender Love & Care. Met een flink portie nieuwsgierigheid en moed, wat afbeeldingen en een stuk karton.
Vanaf januari 2022 geef ik het collageLAB in Den Haag- een combi van inquiry en collagewerk.
Je bent van harte welkom, leuk als je erbij bent!
